Geir fann engan lygara

Geir Haarde reyndi árangurslaust að finna einhvern sem gæti skrökvað meira en hann. Hann valdi Jóhönnu. Síðan kom á daginn að AGS hafði beðið um trúnað og bréf þess efnis birt opinberlega. Geir verður bara að sætta sig við að það getur enginn toppað hann þegar kemur að listinni að skrökva. Er hugsanlegt að hann biðji Jóhönnu afsökunar á gönuhlaupi sínu? Trúlega ekki hann þarf jú að að fá skýrslu um málið áður en slíkt kemur til álita.

Ögmundur plokkar fjaðrir af Guðlaugi Þór

Þeir sitja ekki aðgerðalausir á þinginu. Einbeita sér að þjóðþrifamálum með hagsmuni þjóðarinnar að leiðarljósi eins og alltaf. Það kom þó ekki í veg fyrir að þingmennirnir Ásta Möller og Guðlaugur Þór Þórðarson gæfu sér tíma til að ræða um meintan ritstuld á frumvarpi, sem núverandi heilbrigðisráðherra hefur með frekju eignað sér heiðurinn af. Að sjálfsögðu, ritstuldur varðar við lög. Þetta er grafalvarlegt mál og þjóðinni er brugðið.

Þingmenn karpa um fjaðrir

Var einhver að skrökva ?

Það kemur úr hörðustu átt að Geir Haarde skuli ásaka aðra um að segja ósatt. Var það ekki hann, sem sagðist hafa átt langt og innilegt samtal við Gordon Brown, sem síðar reyndist vera uppspuni.

Segir Jóhanna ósatt um trúnaðinn?

Hver er traustsins verður?

Ég ber traust til Jóhönnu og ég ber traust til Gylfa. Ég treysti vinum mínum, þó þeim takist ekki alltaf ætlunarverk sitt með góðan ásetning að leiðarljósi. Annað gildir um stjórnmálamenn. Þeir hafa bókstaflega heimtað af okkur, að við treystum þeim. Þeir hafa lofað okkur því, að þeir geti leyst málin. Ef þeim tekst það ekki er traustið horfið. Nú er bara að sjá hverning gengur.

Flestir bera traust til Jóhönnu

Ísland í boði forsetans

Forsetinn bauð rússum afnot af Íslandi vegna þess að engin önnur þjóð vildi greiða skuldir okkar. Það er auðvitað sjálfsagt að aðrir bjargi sjálfri heimsmeistaraþjóðinni, en þessir s.k. vinir okkar tímdu því ekki. Voru með einhvern fyrirslátt um að þeir hefðu nóg með sitt. Skiljanlegt að forsetinn hafi verið reiður og látið sendiherrana fá það óþvegið.

Á svig við sannleikann

Ískaldur hrollur

Þetta hljómar vel og allir virðast ánægðir. Það jákvæða er a.m.k. að það eru ekki Íslendingar sem kaupa. Hins vegar fæ ég alltaf ískaldan hroll þegar ég sé orðið banki, hvort sem hann er keyptur eða seldur.

Ánægja með söluna í Svíþjóð

Aðlögunartími fyrir hvern ?

Samtök framleiðenda frumlyfja gera alvarlegar athugasemdir við alltof stuttan aðlögunartíma vegna lækkunar lyfjakostnaðar. Sjúklingar telja sig hins vegar ekki þurfa neinn aðlögunartíma. Sumir hafa meiri aðlögunarhæfni en aðrir.

Enginn aðlögunartími

Raddir fólksins þagna

Egill Helgason fær það óþvegið í bréfi, sem hann birtir á bloggsíðu sinni frá öðrum aðstandanda Radda fólksins, Hjálmari Sveinssyni. Egill kom með þá hugmynd,  að nú væri kominn tími til að beina spjótunum að fjárglæframönnum. Meirihluti þjóðarinnar hefur krafist þess að gengið verði af hörku gagnvart þessum mönnum sem steyptu landinu í glötun. Þetta hugnast ekki talsmönnum Radda fólksins. Ég leyfi mér að birta eina athugasemd úr þessu fúkyrðabréfi Hjálmars. Bréfið er hægt að skoða í heild að bloggsíðu Egils á eyjan.is

"EH hefur lengi verið með “ólígarkana og kleptókratana sem settu landið á hausinn” á heilanum og viljað stjórna framgöngu mótmæla á þann veg að fyrst yrði ráðist á auðmenn og bankamenn og síðan landsfeður. Í pólitískum barnaskap telur EH að það sé vísasta leiðin til árangurs að fara á svig við landslög. Hann verður að eiga það við sjálfan sig".

Ef það er opinber stefna Radda fólksins, að ekki megi hrófla við þessum fjárglæframönnum þá ætla ég ekki framar að ljá þessum samtökum rödd mína. 

Skrípaleikurinn endalausi

Það virðist ekki vera gjá milli stjórnmálamanna og þjóðarinnar heldur heilt sólkerfi. "Snúum bökum saman" voru hvatningarorðin frá fyrri ríkisstjórn. Almenningur brást strax við, þjappaði sér saman m.a. á Austurvelli og sneri bökum saman. En þetta átti að sjálfsögðu ekki við stjórnmálamennina sjálfa.

Þegar þeir voru mættir til leiks á ný eftir jólafrí breyttist alþingi umsvifalaust í leikhús fáránleikans. Farið var að þrasa um einhvern tittlingaskít eins höfundarrétt á frumvarpi, forseta þingsins, bréfaskriftir og annan hégóma. Nú síðast var það enn og aftur Birgir Ármannsson froðufellandi út af frumvarpi um lífeyrissjóði. Leiksýningin í beinni á hverjum degi.

Það er bersýnilegt að þeir ætluðu sér aldrei að standa við stóru orðin um gegnsæi, uppstokkun í fjármálakerfinu, nýtt Ísland með ný gildi og viðhorf. Völd og persónulegir hagsmunir leikaranna eru enn og aftur settir í forgang. Þeir bjóða þjóðinni dag eftir dag upp á grafalvarlegan skrípaleik með vonlausum leikurum meðan allt er að brenna til kaldra kola. Það sem verra er, að okkur verður boðið upp á áframhaldandi sýningu án hlés, trúlega með sömu leikurunum, að kosningum loknum.

Vonandi mæta þá fjölmargir áhorfendur vopnaðir búsáhöldum til að stöðva þessa skelfilegu uppákomu.

Heimasætan á Mogganum

Kolbrún Bergþórsdóttir er hneyksluð, en það eru þjóðlegar heimasætur alltaf. Í pistli í Morgunblaðinu í dag fer hún mikinn í gagnrýni sinni á mótmælendur. Heimasætan skilur ekki svona framkomu. Nú er nóg komið af óhljóðum og öskrum skrílmenna, hljóðar hún frávita af harmi. Húsbændurnir hennar í Seðlabankanum fá ekki vinnufrið. Heimasætan vill líka fá frið til að sinna hannyrðum heima í baðstofunni þó bærinn standi í björtu báli.